Stojąc na progu Nowego Roku 2024, stajemy w nieświadomości tego co przed nami. Jednak jako ludzie wiary stajemy z wielką nadzieją, a nie z mentalnością fatalistyczną czy magiczną. Nasze teraz i nasze jutro składamy w ręce samego Boga. Nowy Rok - to kolejny piękny i jakże wielki nieoceniony dar jaki otrzymujemy. Tego daru nie wolno nam zmarnować, nie możemy oprzeć życia na fałszywym dogmacie, którego wskazówką jest nihilizm. Nie możemy także poddać się szumowi ludzkich błędnych, naiwnych nie mających związku z prawdą teorii i poglądów. Nowy Rok dla nas oznacza czystą kartę. Wiele rzeczy możemy rozpocząć od początku, w przypadku innych możemy coś naprawić. Nigdy nie jest za późno, aby być tym, kim możesz być. To, co dziś jawi się jako nadzieja, może się spełnić – jeśli tylko będzie się mieć odwagę realizować. Najlepszym marzeniem jest realizacja, najlepszym sposobem przewidywania przyszłości jest jej tworzenie. A jeśli przyjdą trudne chwile warto pamiętać, że właśnie w trudnych chwilach los się na lepsze odwraca.
Mając na uwadze wielość i różnorodność naszych oczekiwań, w imieniu Redakcji „Pedagogiki Katolickiej” życzę każdemu silnej wiary, mocnej nadziei i pełnej miłości. Niech Nowy Rok 2024 będzie dla każdego rokiem przyjaźni z Bogiem i z człowiekiem. Miejsce zarezerwowane w człowieku dla Boga niech się wypełni jego obecnością. Życzę, aby nie obawiać się porzucić czegoś dobrego dla czegoś jeszcze wspanialszego. Boży entuzjazm niech wejdzie w zaułki naszej codzienności. Miejmy świadomość i przekonanie, że jeśli potrafimy o czymś marzyć, to potrafimy także tego dokonać. Dokonujmy rzeczy wielkich, takich, by stały się zadatkiem naszej przyszłej chwały.
Tak zwyczajnie, tak codziennie życzę każdemu zdrowia, wiele Bożego błogosławieństwa Bożego. Niech każdy promyk kolejnego dnia będzie dniem zwycięstwa nad tym co kruche i słabe. Niech radość i otwartość serca ogarnia tych, którzy jej potrzebują. Wzmacniajmy fundamenty naszej wiary, aby, gdy nadejdą trudne czasy, dać świadectwo Prawdy. Pamiętajmy, że są dwie drogi, aby przeżyć życie. Jedna to żyć tak, jakby nic nie było cudem, druga to żyć tak, jakby cudem było wszystko. Życie jest jak jazda na rowerze, żeby utrzymać równowagę, musisz być w ciągłym ruchu.
Amicus