Pontyfikat Jana Pawła II zapisał się wyraźnie w świadomości Kościoła powszechnego i polskiego wyznaczając ważny etap wędrówki Ludu Bożego poprzez dzieje świata. Papież Słowiański przyniósł do Rzymu entuzjazm narodu polskiego przygniecionego ciężkim doświadczeniem komunizmu a jednocześnie pełnego optymizmu i ufności wobec Boga, obecnego w historii zbawienia. Głosił z odwagą Chrystusa - Odkupiciela człowieka przypominając znękanej wojnami ludzkości, że tylko w Bogu może znaleźć rozwiązanie trudnych problemów wynikających z egoizmu, chęci panowania i zagarniania dóbr ziemskich. Przypominał, że człowiek nie jest sam na świecie, ale idzie z nim Chrystus odsłaniający prawdziwe oblicze Boga - Ojca Miłosierdzia, który przygarnia każdego człowieka i nikomu nie odmawia miłości przebaczającej, czułej i wrażliwej na krzywdę.

Jego encykliki o Chrystusie Odkupicielu człowieka, o Bogu bogatym w miłosierdzie i Duchu Ożywicielu stały się mocnym głosem Kościoła na przełomie XX i XXI wieku, ukazującego nadzieję dla świata.

Jan Paweł II, idąc po śladach św. Pawła, Apostoła narodów, niestrudzenie podróżował przez świat okrążając wielokrotnie kulę ziemska, aby przybliżyć Chrystusa każdemu człowiekowi otwartemu na prawdę i miłość. Spotykał się z katolikami i chrześcijanami, żydami i muzułmanami, przedstawicielami hinduizmu i buddyzmu przekonany, że lepsze poznanie się między narodami i dialog międzyreligijny pomaga w poznaniu ostatecznej prawdy o Bogu w pełni objawionym w Jezusie Chrystusie. Głosząc Ewangelię przypominał, że człowiek jest drogą Kościoła (Redemptor hominis), ponieważ za niego Chrystus umarł na krzyżu. Stawał w obronie uciśnionych i pokrzywdzonych przez wojny i nieszczęścia losu, doświadczanych przez głód i choroby, odrzuconych i pogardzanych ze względu na rasę i kolor skóry. Przytulał do swojego serca wszystkich, których spotykał, ponieważ widział w nich poranione oblicze Chrystusa.

W refleksjach antropologicznych Jan Paweł II przypominał człowiekowi współczesnemu, że został stworzony na „obraz i podobieństwo Boga” (Rdz 1,27) oraz, że swoją wolność i rozumności, zdolność do kochania i przekazywania życia realizuje jako mężczyzna i kobieta. Koncepcja człowieka stworzonego na obraz Boga jest podstawą dla chrześcijańskiego optymizmu, który pozwala przezwyciężać pesymizm wynikający z doświadczenia grzechu i samotności (Katechezy Mężczyzną i niewiastą stworzył ich). Całkowite zaufanie Bogu prowadziło Ojca Świętego Jana Pawła II do zaufania człowiekowi, nawet jeśli był to zamachowiec, który w imię zbrodniczej idei pragnął go zabić, W tym też duchu przypominał o możliwości pokuty i nawrócenia oraz wychowania do wolności i prawdy.

Cieszę się z inicjatywy z publikacji Semper in altum. Zawsze wyżej, przygotowanej przez ks. prof. Jana Zimnego i Panią prof. Nellę Nyczkało z Wydziału Zamiejscowego Nauk o Społeczeństwie KUL w Stalowej Woli z okazji 90-tej rocznicy urodzin Ojca Świętego Jana Pawła II. Szeroki zakres artykułów świadczy o bardzo rzetelnej próbie ukazania spuścizny duchowej Ojca Świętego Jana Pawła II. Autorzy skupili swoją uwagę na problematyce filozoficzno - antropologicznej, społecznej, teologicznej nauczania Papieża Słowianina. Obszerny tom jest owocem współpracy środowisk naukowców z Polski, Ukrainy i Słowacji. Niech więc przybliża nauczania Ojca Świętego, który nigdy nie zapomniał o swoich polskich i słowiańskich korzeniach głosząc Ewangelię Chrystusa na wszystkich areopagach świata