W ostatnim czasie pojawiło się nie tylko w Polsce wiele różnych propozycji w zakresie formacji młodego człowieka w aspekcie ludzkim i duchowym. Wiele z tych propozycji opiera swoje założenia o takie wartości, które wykluczają integralność pedagogii człowieka. Niektóre wprost opierają się na założeniach postmodernistycznych szkodząc tym samym głównej idei, jaka winna przyświecać tego rodzaju założeniom i działaniom. Na szczęście wiele środowisk wychodzi naprzeciw tego typu działaniom z zupełnie nową propozycją bądź na nowo ukazywaną. Dzieje się to dzięki pewnym osobom, które posiadając charyzmat odczytywania znaków czasu, podejmują w tym kierunku konkretne działania.

Jednym z osób jest Jego Ekscelencja Ks. Abp Prof. Andrzej Dzięga, który od wielu lat żyje ideą wdrożenia w proces kształcenia i wychowania pedagogiki katolickiej na wszystkich poziomach edukacji. W tym celu podjęte zostały różne inicjatywy, których inspiratorem i realizatorem są biskupi kilku krajów Europy, w tym wspomniany Ksiądz Arcybiskup. W ostatnim czasie oprócz refleksji związanej z przeżywaniem Triduum Paschalnego i Zmartwychwstania Pańskiego, prowadzona była refleksja wokół pedagogiki katolickiej, jej rozwoju w wymiarze edukacyjnym i praktycznym.

Działając w duchu nauczania Sługi Bożego Ojca Świętego Jana Pawła II, Wielkiego Wychowawcy współczesnego świata, powszechnie uznanego za Autorytet pokolenia przełomu II i III Tysiąclecia, dziękując Bogu za dokonujące się dzieło duchowej odnowy narodów, aby nasze pokolenie i pokolenia następne mogły obficie czerpać z duchowych korzeni chrześcijaństwa, w dniu 09 kwietnia br. Ks. Abp Andrzej Dzięga podpisał Akt Założycielski Międzynarodowej Rady Pedagogiki Katolickiej, w skład której wchodzą pedagodzy – teoretycy i praktycy z kilku krajów Europy. Jej działalność skupiona będzie m.in. nad prowadzeniem refleksji naukowej dotyczącej kształcenia i wychowania człowieka zgodnie z odwieczną myślą Bożą poprzez działalność naukowo - badawczą oraz szeroko rozumiane inicjatywy społeczne, kulturalne i religijne.

Warto pamiętać, że pedagogika katolicka jest pedagogiką wierną Bogu i człowiekowi a jej źródłem mają stawać się przede wszystkim wybrane dokumenty Urzędu Nauczycielskiego Kościoła, jak choćby encyklika Piusa XI Divini illius Magistri, deklaracja Soboru Watykańskiego II Gravissimum educationis, dokument Kongregacji Wychowania Katolickiego ,,La scuola cattolica” czy encyklika Jana Pawła II Fides et ratio. Czterema filarami pedagogiki katolickiej są bez wątpienia: treści, cele, metody i programy a także sam uczeń i nauczyciel. Ważnymi zapewne elementami w pedagogice katolickiej są jej działy: historia pedagogiki katolickiej, pedagogika katolicka ogólna, teoria wychowania katolickiego, katolickie aspekty dydaktyki a także elementy praktyczne pedagogiki katolickiej.

Amicus