Jak pokazuje życie, codzienność z pojęciem „głupota” dość często się spotykamy. Właściwie na ogół jest ona określona jako wartość, szkoda tylko, że tak ostatnio obficie zakrólowała w umysłach i sercach wielu. Trudno wskazywać tutaj konkretne persony czy sytuacje. Ich lista byłaby bardzo długa. Każdy z nas zapewne się zgodzi z tezą, że owa głupota króluje dziś niemal wszędzie. Owszem jej formy, rozmiary, bywają różne. Jak się jednak okazuje, że i cudza głupota niekiedy nas uczy, a bywa, że nawet więcej jak własny rozsądek. Trzeba jednak ową głupotę odpowiednio przeanalizować. Powiadamy dość często, że tam, gdzie kończy się głupota, powinna zaczynać się mądrość - a jednak nie zawsze tak jest. Możemy zatem zapytać, dlaczego tak się dzieje? Ano właśnie, pewno dlatego, że mądrość wszędzie ma daleko, głupota wszędzie ma blisko; stąd mądrość - tylko czasem dociera, głupota - zawsze. Można też powiedzieć, że głupota zawsze jest w domu, mądrość - ciągle w drodze.

Gdy przeanalizujemy dokładniej sytuacje z naszego życia wiele znajdziemy w naszej pamięci, umyśle, takich sytuacji, osób, które nam potwierdzą tezę, że głupota znajduje często większy szacunek, mądrość przemierza długą drogę, i może dlatego głupota króluje tak często, nawet tam, gdzie najmniej byśmy się jej spodziewali. Antoni Czechow w swej refleksji poszedł – może według niektórych zbyt daleko, twierdząc, że i szkoła, uniwersytet rozwija wszystkie zdolności, między innymi głupotę. No ktoś by mógł zaprotestować, jak to, w szkole, na uniwersytecie? Ano, tak niestety jest. Przejawem głupoty raczej niż odwagi jest także lekceważenie jakiegoś zagrożenia, niebezpieczeństwa, szczególnie tego, które wisi nad głową. Głupota może spowodować nawet zagładę czy unicestwienie. Ale dla niektórych głupota jest pewnego rodzaju heroizmem prowadzącym do osiągnięcia czegoś, co w konsekwencji unicestwi jego samego.

No dobrze. Ale chyba jeszcze czymś gorszym jest, jeżeli ktoś jest głupi, a przy tym chory; gdy się te dwie cechy spotykają, to jest to chyba najsmutniejsza rzecz w świecie. Ale warto pamiętać, że i głupota może być drogą wiodącą ku dobremu. Są dwa sposoby odnoszenia sukcesów w życiu: albo dzięki własnej pracowitości, albo działanie przez głupotę. Działanie głupich może powodować sukces innych. A fakt, iż na przykład jakiś pogląd jest szeroko rozpowszechniony, nie stanowi żadnego dowodu na to, że nie jest on całkowicie absurdalny. Trzeba więc czasu, cierpliwości, wytrwałości, zanim życie udowodni, że tak jest. Bowiem lepsza jest często lepsza uboga mądrość, niż głupie bogactwo.

No może nie mówmy już za wiele o głupocie, bo jeszcze bardziej zakróluje, choć i tak – jak widać - jej nie brakuje. Głupota nie jest warta tego, żeby dużo o niej mówić. Choć i ona tak często znajduje poklask, szacunek, wierność. Jeden z myślicieli często powtarzał, że tylko dureń, gdy zrobi głupstwo, zawsze tłumaczy, że było to jego obowiązkiem. Oj coś pewno za dużo tych złotych myśli. Czy ci, którzy oddadzą się lekturze złotego tekstu zasną spokojnie? A może coś się także i w ich życiu zmieni? Idąc za myślą Alberta Einsteina należy zauważyć, że tylko dwie rzeczy są nieskończone: wszechświat oraz ludzka głupota. Nie martwmy się jednak zbytnio, należy odnaleźć nadzieję i nieważne, że nazwą mnie, ciebie, nas głupcem.

Pomyśl tylko na chwilę, że gdyby tam, gdzie żyjemy, wszyscy głupcy założyli białe czapki, to owa grupa z lotu ptaka wyglądałaby jak stado gęsi. Może nie warto się przejmować, gdy słyszy się brednie, plotki, oszczerstwa, pomówienia, bo warto pamiętać, że takie mówienie jest rzeczą głupców, milczenie – tchórzy, a cierpliwe słuchanie rzeczą mędrców. Czas zweryfikuje ową głupotę. Spieszą się tylko głupcy, którzy wierzą, że gdzieś i po coś można zdążyć. Ci, którzy się nią sycą nie czują głodu prawdy, spokoju, radości. Są jak wicher, których wiatr rozmiata. Tym, którzy zostali dotknięci głupotą innych, niech cieszą się stanem ich świadomości. Niech trwają w nadziei i przekonaniu, że prawda i nadzieja zwycięża.

 

Amicus