- Odsłony: 258
I chociaż zmienność nastroju przenika często nasze serca, bo chłód jesienno-zimowy wkrada się w zaułki domu długich wieczorów, to na horyzoncie każdego dnia zawsze pojawia się iskra nadziei, miłości, ciepła, pamięci. Nie wolno nam tracić nigdy nadziei, dopóki drugi człowiek żyje obok nas. Nie rezygnuj więc z nadziei, nie daj się ponieść rozpaczy z powodu tego, co się stało, że może utraciłeś kogoś bliskiego. Opłakiwanie tego, co nie wróci, co zostało utracone – być może bezpowrotnie, jest najgorszą z ludzkich słabości. Słońce nadziei nie omija nikogo. Nie ominie też i ciebie, chyba, żebyś skrył się głęboko w cieniu swego życia. Nadzieje są jak chmury: jedne przechodzą niosąc słońce przyjaźni, inne przynoszą deszcz, deszcz , oczyszczenia, radości i powrotu do utraconej wartości. Zatem wznieś swój wzrok ku górze. Zobacz, ilu każdego dnia mija cię ludzi, których możesz poznać, możesz im z czasem zaufać. Wspomnij, ilu już było ci życzliwych, ile jest takich teraz wokół ciebie, oddanych i pamietających. Niech ten czas trwającej radości zakróluje i w tobie. I nie ważne, czy masz trudne zadania do spełnienia, czy nie masz planu na jutro, czy nic ci się nie układa. I nie ważne, że czujesz dziś pustkę w sobie i wokół siebie, bo ona jest po to, byś ją wypełnił dobrem wobec drugiego człowieka. Tam, gdzie jest cierpienie, osamotnienie, tam zawsze jest nadzieja. A nadzieja nie przywiązuje się do teraźniejszości, wybiega naprzód, by dotrzeć do celu.
- Odsłony: 370
„Nie jest sztuką ojcem zostać. Ojcem być - temu trudno sprostać” - mówi niemieckie przysłowie. Czy na takie wyzwanie gotowy jest dziś mężczyzna, który w sumie dopiero co sam wyrósł z placu zabaw, a już musi bawić własne dzieci? Jan Paweł II rolę mężczyzny ujął zaledwie w czterech, ale za to bardzo mocnych, punktach: „(...) powołany jest do zabezpieczenia równego rozwoju wszystkim członkom rodziny przez: wielkoduszną odpowiedzialność za życie poczęte pod sercem matki; troskliwe pełnienie obowiązku wychowania dzielonego ze współmałżonką; pracę, która nigdy nie rozbija rodziny, ale utwierdza ją w spójni i jedności; dawanie świadectwa dojrzałego życia chrześcijańskiego”. Czy współcześni tatusiowie, a szczególnie ci nastoletni są gotowi do podjęcia takiego wyzwania? Na te i z tym związane pytania próby odpowiedzi podejmą się uczestnicy Międzynarodowej Konferencji Naukowej jaka odbędzie się w dniu 13 grudnia 2022 (wtorek) w Stalowej Woli a zorganizowana przez Akademię Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu oraz Fundację Campus w Stalowej Woli. Początek konferencji: godz. 9:00. Osoby po zgłoszeniu swojego udziału w konferencji poprzez stronę www.pedkat.pl zakładka KONFERENCJE otrzymają link do połączenia się z organizatorami jako, że konferencja będzie prowadzona w formie zdalnej. Ostateczny termin zgłoszeń: 10.12.2022 r.
- Odsłony: 261
Ku czemu idziemy? Dokąd zmierzamy? Kogo poszukujemy? Czego pragniemy/ Grzesznik leży, pokutnik dźwiga się na nogi, a święty stoi prosto, gotowy do drogi. Jeśli więc chcesz dotrzeć do określonego miejsca wybierz jedną drogę i nie zastanawiaj się nad innymi, ponieważ nie byłaby to już podroż lecz włóczęga. Zazwyczaj szukając właściwej drogi szukamy szczęścia. Receptą na drogę do szczęścia jest, by uwolnić swoje serce od nienawiści, a umysł od zmartwień. Żyć prosto, niewiele oczekiwać, dawać innym wiele, zapomnij o sobie, ale pomyśl o innych. Wtedy znajdziesz też dobrego przyjaciela. Dobry przyjaciel to połączenie siebie z pięknym życiem. A w czasie ziemskiego życia człowiek pokonuje wiele dróg. Jest faktem, że każda z nich jest inna. Wiele z nich stanowi przeciwieństwo wobec siebie. Są drogi na które chętnie sami wkraczamy, są też i takie, które chcemy ominąć. Są drogi, które sami wybieramy, ale są drogi, które zostały nam naznaczone. Każda wędrówka drogą przynosi wiele doświadczenia, spotykamy na niej to, czego poza nią nigdy nie spotkamy. Zazwyczaj, życie podobne jest do drogi pełnej zakrętów. Widzimy tylko odcinek do kolejnego zakrętu. Ale wiemy, że Bóg ogarnia wzrokiem całą naszą drogę. Jest rzeczą oczywistą, że z każdej dobrej drogi można zbłądzić, ale też z każdej złej drogi można zawrócić. I tak jak nie ma szans bez ryzyka, życia bez napięć tak nie ma drogi bez niebezpieczeństw. Niezbadane są szczególnie te drogi, na których Bóg odnajduje człowieka, często na zakręcie jego drogi. Zapewne każdy z nas doświadczył takiej drogi, gdy Bóg znalazł nas i dał się poznać, jako ktoś bliski, kochający, ale też wymagający i sprawiedliwy.
- Odsłony: 353
Samotność to nie to samo co osamotnienie. Podczas gdy pierwsze pojęcie związane jest zwykle z wolnym wyborem (np. powołanie do życia w samotności), drugie wiąże się raczej z zaistniałą sytuacją spowodowaną przez innych, np. tych, którzy daną osobę z różnych powodów opuścili, stąd czuje się ona osamotniona. W ten sposób pojęcie osamotnienia nabiera znaczenia negatywnego. Oba terminy należy odróżnić od sytuacji, w której robię coś sam. Mogę zatem być osamotniony, ale nie czuć się samotnym. Mogę nie być samotny, ale robić coś sam. Już Seneka mawiał, że samotność może być lekarstwem na przebywanie z ludźmi i odwrotnie: przebywanie z ludźmi może być lekarstwem na samotność. Dane socjologiczne wykazują dynamiczny wzrost liczby tzw. singli, czyli ludzi żyjących z różnych powodów samotnie. Ciekawy jest fakt, że wielu młodych ludzi wybiera samotność jako styl życia. Jest on więc związany w pewnym sensie z jakąś filozofią, ze strategią życia. Jak więc widać, zagadnienie to jest zagadnieniem żywym, aktualnym i poniekąd rozwijającym się. Biorąc pod uwagę powyższe Akademia Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu wraz z Fundacją Campus w Stalowej Woli organizują w dniu 22 listopada 2022 roku (wtorek) od godz. 9:00 w Stalowej Woli Międzynarodową Konferencję Naukową na temat: Samotność – droga do szczęścia czy rozpaczy? Ostateczny termin zgłoszeń upływa w dniu 20 listopada 2022 roku o godz.24:00.
- Odsłony: 269
Nie często jesteśmy świadkami zdarzeń, gdy tytułem spotkania staje się ludzka, zwyczajna pamięć i wdzięczność. Wielokrotnie słyszałem, że najszybciej to tracimy w pamięci poczucie wdzięczności. Wszyscy zresztą zauważamy, że coraz rzadziej spotykamy się ze zjawiskiem wdzięczności wobec tych, którym wiele zawdzięczamy. Jaka jest więc tego przyczyna? Można by było zapewne długo i szeroko pisać czy rozważać na ten temat. Wydaje się jednak, że egoizm, niewdzięczność, a często zazdrość czy zwykła zawiść, nie pozwalają stanąć obok człowieka - któremu tak wiele zawdzięczamy - spojrzeć mu głęboko w oczy i powiedzieć zwyczajne dziękuję. Ta dobra maniera wychowania praktykowana od wieków jeśli już nie przeszła do historii, to zapewne szybkim tempem przechodzi do lamusa. Wydaje się, że u wielu „dłużników” serca mocno obrosły już w kontraktowany egoizm, który nie pozwala im skierować nie tylko serca, ale choćby oczy w stronę tych, którym wiele zawdzięczają i powiedzieć im zwyczajne: dziękuję. Świadczy to o małości takiej osoby, o jego egoizmie, samolubstwie, o niedojrzałości, o jego braku kultury, i o wielu innych cechach czy kwestiach, których trudno wszystkie tu wymienić. Na tę postawę wdzięczności należy spojrzeć w wielu aspektach.
- Odsłony: 427
Przyjaciel - kim jest? Przyjażń - czym naprawdę ona jest? Jak należy ja pojmować, rozumieć? Czy w ogóle istnieje? To tylko niektóre pytania z przyjaźnią związane. Wielu marzy o prawdziwej przyjaźni, wielu też nie wierzy by znaleźć prawdziwego przyjaciela. Jak właściwie sprawa wygląda z tą przyjaźnią? Biblia powiada, że znaleźć przyjaciela to znaleźć skarb. Czy zatem łatwo znaleźć skarb w naszym życiu? Tylko naiwny może powtórzyć, że znaleźć skarb to rzecz prosta, łatwa. Okazuje się jednak, że znalezienie prawdziwego przyjaciela graniczy z cudem. Dlaczego tak jest? Pewno dlatego, że jest on rzeczywiście skarbem, skarbem a zarazem wielkim darem dla człowieka. Można śmiało powiedzieć, że przyjaźń jest najtrudniejszą rzeczą na świecie do wyjaśnienia. To nie jest coś, czego nauczymy się w szkole. Ale jeśli nie nauczyłeś się znaczenia przyjaźni, tak naprawdę niczego się nie nauczyłeś. Postawy więc pytanie jak rozpoznać, że ktoś jest dla nas przyjacielem?
- Odsłony: 354
Dzisiejsza rodzina znalazła się w trudnej sytuacji i to nie tylko w wymiarze materialnym, ale także prawnym, moralnym czy prowadzonej polityki społecznej. Obserwujemy wiele zmian, jakie zaszły w ramach rodziny szczególnie na przestrzeni ostatnich lat. Dzisiejsza rodzina – można powiedzieć – przeżywa poważny kryzys, którego źródła prowadzą w różne kierunki codziennego życia. Coraz więcej instytucji, podmiotów prawnych, uzmysławia sobie, że ten stan wymaga podjęcia określonych działań. Jednym z nich to refleksja naukowa, która jest okazją do analizy sytuacji i postawienie konkretnych wniosków, propozycji rozwiązań, postulatów praktycznych. Zagadnienie rodziny jest ostatnio przedmiotem organizowanych w wielu krajach i środowiskach konferencji naukowych. Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu i Fundacja Campus w Stalowej Woli organizują dnia 25 października 2022 roku (wtorek) Międzynarodową Konferencję Naukową na temat konferencji: "Rodzina cennym klejnotem współczesnego świata". Początek konferencji godz. 9:00. Konferencja prowadzona będzie zdalnie. Ostateczny termin zgłoszeń mija 22.10.2022 roku o godz.24:00.
- Odsłony: 771
Prawda jest jasna i prosta; dom jest drugą naturą człowieka. Dom to nie tylko wymarzone miejsce na ziemi, do którego tęsknimy całe życie, które nas przyzywa i jeśli mamy odwagę, to podążamy ku temu wyzwaniu, ale dom – niesiemy ze sobą, ale dom to jeszcze coś więcej, co stanowi nas, nasze wnętrze. Domem naszego ducha jest także świątynia. Dopiero z tym miejscem – naszą odrobiną wszechświata – łączymy się w całość. Tworzymy dopełnienie. Możemy więc śmiało powiedzieć, że dom jest tam, gdzie jest twoje serce. Powinieneś zawierzyć swojemu sercu na tyle, aby odkryć, że twój dom nie musi być tam, gdzie (w tym życiu) się urodziłeś. Część ludzi wie to od zarania, inni, po odkryciu swojej wiary dowiadują się tego znacznie później i muszą mieć za sobą sporo perypetii, aby to chwycić. Publikacja, która ujrzała w ostatnim czasie światło dzienne przedstawia nam dom, który wpisany jest w nasz życie. Tym domem jest kościół i jako wspólnota i jako miejsce. Pozostaje mi zaprosić Państwa do nabycia owej publikacji. Ufam, że każdy, komu sprawa domu zarówno w wymiarze rodzinnym, ale przede wszystkim jako wspólnoty serca i wiary, nie będzie pozbawiona zainteresowania.